obstrukcja (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hamowanie sprawnego przebiegu czegoś
- (1.2) pot. med. trudność z wydaleniem stolca
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik obstrukcja obstrukcje dopełniacz obstrukcji obstrukcji / przest. obstrukcyj[1] celownik obstrukcji obstrukcjom biernik obstrukcję obstrukcje narzędnik obstrukcją obstrukcjami miejscownik obstrukcji obstrukcjach wołacz obstrukcjo obstrukcje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) przeszkoda, utrudnianie, zawada
- (1.2) zaparcie, zatwardzenie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. obstrukcjonista mos, obstrukcjonizm mrz
- przym. obstrukcyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. obstructio (= przeszkoda)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) obstruction, stonewalling; (1.2) constipation, obstruction
- białoruski: (1.1) абструкцыя ż
- bułgarski: (1.1) обструкция ż
- rosyjski: (1.1) обструкция ż
- źródła:
- ↑
Hasło „obstrukcja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.