obrazić (język polski)

wymowa:
IPA: [ɔbˈraʑiʨ̑], AS: [obraźić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. obrażać)

(1.1) aspekt niedokonany od: obrażać

czasownik zwrotny dokonany obrazić się (ndk. obrażać się)

(2.1) aspekt niedokonany od: obrażać się
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Józek mnie obraził. Nazwał mnie małpą.
(2.1) Kamil obraził się na mnie po tym, jak nazwałem go małpą.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) znieważyć, dotknąć, urazić, zranić, zwyzywać, nawrzucać, zelżyć
(2.1) nadąsać się, nie odzywać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obrażalski m, obraza, obrażanie, obrażenie
czas. obrażać
przym. obraźliwy, obrażalski
przysł. obraźliwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: obrażać
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.