nowozelandzki (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌnɔvɔzɛˈlãnʦ̑ʲci], AS: [novozelãncʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) odnoszący się do państwa Nowa Zelandia

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	nowozelandzki		nowozelandzka	nowozelandzkie	nowozelandzcy	nowozelandzkie
dopełniacz	nowozelandzkiego		nowozelandzkiej	nowozelandzkiego	nowozelandzkich
celownik	nowozelandzkiemu		nowozelandzkiej	nowozelandzkiemu	nowozelandzkim
biernik	nowozelandzkiego	nowozelandzki	nowozelandzką	nowozelandzkie	nowozelandzkich	nowozelandzkie
narzędnik	nowozelandzkim		nowozelandzką	nowozelandzkim	nowozelandzkimi
miejscownik	nowozelandzkim		nowozelandzkiej	nowozelandzkim	nowozelandzkich
wołacz	nowozelandzki		nowozelandzka	nowozelandzkie	nowozelandzcy	nowozelandzkie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Rozwiązanie nowozelandzkie polega na przyjmowaniu przez rząd i publicznym ogłaszaniu średniookresowego wskaźnika przewidywanej inflacji^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) szpinak nowozelandzki

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Nowa Zelandia ż, Nowozelandczyk m, Nowozelandka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) новазеландскі
• czeski: (1.1) novozélandský
• farerski: (1.1) nýsælendskur
• hiszpański: (1.1) neozelandés
• niemiecki: (1.1) neuseeländisch
• nowogrecki: (1.1) νεοζηλανδικός
• rosyjski: (1.1) новозеландский
• słowacki: (1.1) novozélandský
• szwedzki: (1.1) nyzeeländsk
• ukraiński: (1.1) новозеландський

źródła: