nieutalentowany (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) nieposiadający talentów
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik nieutalentowany nieutalentowana nieutalentowane nieutalentowani nieutalentowane dopełniacz nieutalentowanego nieutalentowanej nieutalentowanego nieutalentowanych celownik nieutalentowanemu nieutalentowanej nieutalentowanemu nieutalentowanym biernik nieutalentowanego nieutalentowany nieutalentowaną nieutalentowane nieutalentowanych nieutalentowane narzędnik nieutalentowanym nieutalentowaną nieutalentowanym nieutalentowanymi miejscownik nieutalentowanym nieutalentowanej nieutalentowanym nieutalentowanych wołacz nieutalentowany nieutalentowana nieutalentowane nieutalentowani nieutalentowane - przykłady:
- (1.1) Pius wydawał się być osobą nieutalentowaną, apatyczną, może nawet złośliwą.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. utalentowany
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. nie- + utalentowany
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.