nieskończoność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) brak końca i granic w przestrzeni
- (1.2) brak końca i granic w czasie
- (1.3) mat. właściwość zbioru liczniejszego od każdego zbioru n-elementowego, gdzie n jest liczbą naturalną
- (1.4) mat. dowolna liczba kardynalna większa od każdej liczby naturalnej
- (1.5) mat. punkt leżący "na horyzoncie" do którego może dążyć funkcja lub ciąg
- (1.6) pot. lemniskata, symbol nieskończoności (1.5), ∞
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.5) ciąg / funkcja dąży do plus nieskończoności / minus nieskończoności
- synonimy:
- (1.1) bezkres
- (1.2) wieczność, bezczas, bezczasowość
- (1.3) nieskończoność potencjalna
- (1.4) nieskończoność aktualna, moc zbioru nieskończonego
- (1.6) lemniskata
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nieskończenie n
- przym. nieskończony
- przysł. nieskończenie
- związki frazeologiczne:
- w nieskończoność
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) infinity, endlessness; (1.2) infinity, endlessness; (1.3) infinity; (1.4) infinity; (1.5) infinity; (1.6) infinity symbol, lemniscate
- esperanto: (1.1) senfineco, infinito
- kaszubski: (1.1) nieskùńczonosc ż
- ukraiński: (1.1) безконе́чність ż, безкіне́чність ż; (1.2) безконе́чність ż, безкіне́чність ż; (1.6) нескінче́нність ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.