niedociągnięcie (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) brak doskonałości, wadliwość wykonania lub niedopracowanie czegoś[1][2]
- odmiana:
- (1.1) zwykle w lm[2],
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik niedociągnięcie niedociągnięcia dopełniacz niedociągnięcia niedociągnięć celownik niedociągnięciu niedociągnięciom biernik niedociągnięcie niedociągnięcia narzędnik niedociągnięciem niedociągnięciami miejscownik niedociągnięciu niedociągnięciach wołacz niedociągnięcie niedociągnięcia - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- kataloński: (1.1) deficiència ż
- źródła:
- ↑
Hasło „niedociągnięcie” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - 1 2 Hasło „niedociągnięcie” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.