narzędziowiec (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌnaʒɛ̃ɲˈʥ̑ɔvʲjɛʦ̑], AS: [nažẽńʒ́ovʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (2.1) środ. żegl. żart. radziecki statek[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik narzędziowiec narzędziowcy dopełniacz narzędziowca narzędziowców celownik narzędziowcowi narzędziowcom biernik narzędziowca narzędziowców narzędnik narzędziowcem narzędziowcami miejscownik narzędziowcu narzędziowcach wołacz narzędziowcu / narzędziowcze narzędziowcy - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik narzędziowiec narzędziowce dopełniacz narzędziowca narzędziowców celownik narzędziowcowi narzędziowcom biernik narzędziowiec narzędziowce narzędnik narzędziowcem narzędziowcami miejscownik narzędziowcu narzędziowcach wołacz narzędziowcu narzędziowce - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. narzędzie, narzędziownia
- przym. narzędziowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (2.1) pol. narzędzie – od wymalowanych na kominie narzędzi – sierpa i młota[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- 1 2 Andrzej Bebłowski, Nasz żeglarski „lengwidż”.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.