naprawić (język polski)

wymowa:
IPA: [naˈpravʲiʨ̑], AS: [napravʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. naprawiać)

(1.1) zob. naprawiać

czasownik zwrotny dokonany naprawić się (ndk. naprawiać się)

(2.1) zob. naprawiać się
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Musisz to naprawić w serwisie.
(2.1) Jest ciężko, ale to się jeszcze naprawi.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) reg. śl. sprawić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. naprawa ż, naprawianie n, naprawienie n, naprawiacz mos
przym. naprawczy, naprawialny
związki frazeologiczne:
łatwiej dobre zepsuć niż złe naprawić
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: naprawiać
(2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: naprawiać się
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.