naoczny (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) widzący coś na własne oczy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik naoczny naoczna naoczne naoczni naoczne dopełniacz naocznego naocznej naocznego naocznych celownik naocznemu naocznej naocznemu naocznym biernik naocznego naoczny naoczną naoczne naocznych naoczne narzędnik naocznym naoczną naocznym naocznymi miejscownik naocznym naocznej naocznym naocznych wołacz naoczny naoczna naoczne naoczni naoczne nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) O tym co się stało w już mijającym, eksplozywnym dwudziestym stuleciu, czego byłem często naocznym świadkiem, spróbuję opowiedzieć.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przysł. naocznie
- rzecz. oko n, oczęta nmos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- ukraiński: (1.1) очевидний
- źródła:
- ↑ Szybalski, W. (2000). Rewolucja genetyczna na przełomie XX i XXI wieku. Kosmos, 49(3), 385-393.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.