naglić (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) pobudzać do pośpiechu, usilnie nalegać[1] lub naciskać do zrobienia czegoś[2]
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Miast tedy popisywać się elokwencją, przejdźmy do rzeczy, bo czas nagli[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ponaglać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. naglenie n, nagłość ż, ponaglanie n, ponaglenie n
przym. nagły, naglący
przysł. nagle
czas. ponaglić dk., ponaglać ndk.
związki frazeologiczne:
czas nagli
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • afrykanerski: (1.1) aandring
  • włoski: (1.1) incalzare, pressare, urgere
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „naglić” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 478.
  3. Andrzej Sapkowski, Narrenturm, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.