elokwencja (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) umiejętność pięknego wysławiania się
- (1.2) iron. gadulstwo
- odmiana:
- (1.1-2) blm[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik elokwencja elokwencje dopełniacz elokwencji elokwencji / przest. elokwencyj celownik elokwencji elokwencjom biernik elokwencję elokwencje narzędnik elokwencją elokwencjami miejscownik elokwencji elokwencjach wołacz elokwencjo elokwencje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) wymowność; pot. wygadanie
- (1.2) gadatliwość, gadulstwo, rozmowność, wielomówność
- antonimy:
- (1.2) małomówność
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) oratorstwo, swada
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. elokwentność ż
- przym. elokwentny
- przysł. elokwentnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. eloquentia[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) eloquence, elocution, oratory
- arabski: (1.1) فصاحة ż, بلاغة m, لسن m
- baskijski: (1.1) elokuentzia, etorri
- białoruski: (1.1) красамоўства n, красамоўнасць ż
- francuski: (1.1) éloquence ż
- hiszpański: (1.1) elocuencia ż
- interlingua: (1.1) elocution
- kataloński: (1.1) eloqüència ż
- niemiecki: (1.1) Eloquenz ż, Beredsamkeit ż, Redegewandtheit ż
- portugalski: (1.1) eloquência ż
- rosyjski: (1.1) красноречие n, красноречивость ż
- słowacki: (1.1) elokvencia ż
- ukraiński: (1.1) елоквенція ż
- węgierski: (1.1) ékesszólás
- włoski: (1.1) eloquenza ż, facondia ż
- źródła:
- 1 2
Hasło „elokwencja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.