nadymać (język polski)

dziewczynka nadyma (1.1) balon
wymowa:
IPA: [naˈdɨ̃maʨ̑], AS: [nadmać], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. nadąć)

(1.1) powodować rozszerzanie czegoś przez napełnianie pod ciśnieniem gazem, względnie cieczą

czasownik zwrotny niedokonany nadymać się (dk. nadąć się)

(2.1) napełniać gazem lub cieczą samego siebie
(2.2) obrażać się, pokazując dąsy, grymasy

czasownik zwrotny dokonany nadymać się (ndk. brak)

(3.1) pot. przebiec, przejechać rowerem do zmęczenia
(3.2) pot. odbyć taką liczbę stosunków płciowych, która komuś wystarczy
odmiana:
(1.1) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
(3.1-2) koniugacja I
przykłady:
(3.2) Po wyjściu z wojska musiał przelecieć cztery panienki, zanim się nadymał.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nadmuchiwać
(3.1) nabiegać się, najeździć się
(3.2) naruchać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nadymanie n
przym. nadęty
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.