nadąć (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈnadɔ̃ɲʨ̑], AS: [nadõńć], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ą 
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. nadymać)

(1.1) aspekt dokonany od: nadymać

czasownik zwrotny dokonany nadąć się (ndk. nadymać się)

(2.1) wciągnąć powietrze
(2.2) utworzyć wypukłość wypełniając coś powietrzem
(2.3) pot. okazać niezadowolenie
(2.4) pot. stać się zarozumiałym
odmiana:
(1.1) koniugacja Xc
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nadęcie n
przym. nadęty, dęty
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: nadymać
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.