misterny (język polski)

wymowa:
IPA: [mʲiˈstɛrnɨ], AS: [mʹisterny], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) umiejętnie wykonany
(1.2) starannie zaplanowany
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Na wierzchu wyobrażone były jakieś postacie filigranowe i misterne, przecież wcale wyraźne[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kunsztowny, koronkowy, ażurowy
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) delikatny
hiponimy:
(1.1) filigranowy
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. misterność ż
przysł. misternie
związki frazeologiczne:
etymologia:
czes. mistr[2]śr.g.nm. meister
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) dainty
  • włoski: (1.1) fatto con arte
źródła:
  1. Andrzej Sarwa, Strzyga, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Hasło „” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.