mikrofoniarz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌmʲikrɔˈfɔ̃ɲaʃ], AS: [mʹikrofõńaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) gw. radiowa: osoba obsługująca mikrofon[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mikrofoniarz mikrofoniarze dopełniacz mikrofoniarza mikrofoniarzy celownik mikrofoniarzowi mikrofoniarzom biernik mikrofoniarza mikrofoniarzy narzędnik mikrofoniarzem mikrofoniarzami miejscownik mikrofoniarzu mikrofoniarzach wołacz mikrofoniarzu mikrofoniarze - przykłady:
- (1.1) Mam na imię Jacek i jestem mikrofoniarzem ze sporym doświadczeniem w nagłośnieniu i rejestracji.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być mikrofoniarzem • pracować jako mikrofoniarz
- synonimy:
- (1.1) technik dźwięku
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mikrofon m
- forma żeńska mikrofoniarka ż
- przym. mikrofonowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. mikrofon + -arz
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Stanisław Kania, Słownik argotyzmów, Wiedza Powszechna, Warszawa 1995, ISBN 83-214-0993-8, s. 140.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.