miłośnica (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌmʲiwɔɕˈɲiʦ̑a], AS: [mʹiu̯ośńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przest. kobieta w stałym, nieformalnym związku z żonatym mężczyzną; kochanka, kochanica
- (1.2) przest. kobieta pasjonująca się czymś
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik miłośnica miłośnice dopełniacz miłośnicy miłośnic celownik miłośnicy miłośnicom biernik miłośnicę miłośnice narzędnik miłośnicą miłośnicami miejscownik miłośnicy miłośnicach wołacz miłośnico miłośnice - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) daw. lubka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. miłośnik m, miłość ż, miłostka ż
- przym. miłosny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- forma żeńska od pol. miłośnik
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kochanka
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.