medytować (język polski)

mnich medytuje (1.1)
wymowa:
IPA: [ˌmɛdɨˈtɔvaʨ̑], AS: [medytovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

czasownik

(1.1) uprawiać medytację
(1.2) przen. pogrążać się w myślach
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kontemplować
(1.2) rozmyślać, dumać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. medytacja ż, medytowanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. meditor[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „medytować” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.