majętność (język polski)
- wymowa:
- IPA: [maˈjɛ̃ntnɔɕʨ̑], AS: [mai ̯ẽntność], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przest. majątek ziemski, posiadłość ziemska, dobra[1][2]
- (1.2) przest. to, co ktoś posiada, mienie[1]
- (1.3) przest. dostatek, bogactwo, zamożność[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik majętność majętności dopełniacz majętności majętności celownik majętności majętnościom biernik majętność majętności narzędnik majętnością majętnościami miejscownik majętności majętnościach wołacz majętności majętności - (1.3) blm[1],
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik majętność majętności dopełniacz majętności majętności celownik majętności majętnościom biernik majętność majętności narzędnik majętnością majętnościami miejscownik majętności majętnościach wołacz majętności majętności - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) dobra
- (1.3) dostatek, bogactwo, zamożność
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. majątek m
- przym. majątkowy, majętny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. majętny + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.