magicus (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) czarodziejski, magiczny[1]
- odmiana:
- (1.1) (deklinacja I-II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik magicus magica magicum magicī magicae magica dopełniacz magicī magicae magicī magicōrum magicārum magicōrum celownik magicō magicae magicō magicīs biernik magicum magicam magicum magicōs magicās magica ablatyw magicō magicā magicō magicīs wołacz magice magica magicum magicī magicae magica stopień wyższy magicior (deklinacja III) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m/ż n m/ż n mianownik magicior magicius magiciōrēs magiciōra dopełniacz magiciōris magiciōrum celownik magiciōrī magiciōribus biernik magiciōrem magicius magiciōrēs magiciōra ablatyw magiciōre magiciōribus wołacz magicior magicius magiciōrēs magiciōra stopień najwyższy magicissimus (deklinacja I-II) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik magicissimus magicissima magicissimum magicissimī magicissimae magicissima dopełniacz magicissimī magicissimae magicissimī magicissimōrum magicissimārum magicissimōrum celownik magicissimō magicissimae magicissimō magicissimīs biernik magicissimum magicissimam magicissimum magicissimōs magicissimās magicissima ablatyw magicissimō magicissimā magicissimō magicissimīs wołacz magicissime magicissima magicissimum magicissimī magicissimae magicissima - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „magicus” w: Słownik polsko-łaciński, łacińsko-polski. Dictionarium latino-polonicum, polonico-latinum, pod red. Jacka Gordona, Level Trading, Czernica 2014, ISBN 978-83-61800-47-7, s. 600.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.