macher (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈmaxɛr], AS: [maχer]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pot. (także gw. (Śląsk Cieszyński i Górny Śląsk)) fachowiec[1][2]
- (1.2) pot. oszust, szachraj[3]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik macher macherzy dopełniacz machera macherów celownik macherowi macherom biernik machera macherów narzędnik macherem macherami miejscownik macherze macherach wołacz macherze macherzy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) gw. (Górny Śląsk) fachman
- (1.2) zob. oszust
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. macherka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Macher → autor, działacz; spekulant[4][5]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: fachowiec
- białoruski: (1.2) махляр m
- źródła:
- ↑ Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
- ↑ Joanna Furgalińska, Ślónsko godka. Ilustrowany słownik dla Hanysów i Goroli, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010, ISBN 978-83-01-16438-6, s. 66.
- ↑
Hasło „Macher” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. II: H-M, Warszawa 1900–1927, s. 836. - ↑ Hasło „macher” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Małgorzata Stefaniak, „Absztyfikant założył ancug”, czyli o niemieckich zapożyczeniach we współczesnej polszczyźnie potocznej, w: Język, Komunikacja, Informacja nr 6/2011, red. I. Koutny, P. Nowak, s. 220.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.