legittimo (język włoski)

wymowa:

IPA: /le.'ʤit.ti.mo/

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) prawny, prawowity

(1.2) słuszny, uzasadniony

(1.3) poprawny, zgodny z regułami

(1.4) pot. rzad. naturalny, czysty

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp, tryb oznajmujący czasu teraźniejszego (presente indicativo) od: legittimare

odmiana:

(1.1-4) lp legittimo m, legittima ż; lm legittimi m, legittime ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) figlio / erede legittimo → prawowity syn / spadkobierca

(1.2) legittima difesa → słuszna obrona

(1.3) uso legittimo di un vocabolo / di una locuzione → poprawne użycie wyrazu / wyrażenia

(1.4) olio legittimo → naturalny olej

synonimy:

(1.1) legale, regolare, valido

(1.2) autorizzato, concesso, consentito, lecito, permesso

(1.3) comprensibile, giustificato, giusto, lecito, plausibile, ragionevole

(1.4) genuino, naturale, schietto

antonimy:

(1.1) illegale, illegittimo

(1.2) illecito, proibito, vietato

(1.3) immotivato, inammissibile, ingiusto, irragionevole

(1.4) adulterato, alterato, sofisticato

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. legittima ż, legittimario m, legittimazione ż, legittimismo m, legittimista m ż, legittimità ż

czas. legittimare

przym. legittimista, legittimistico

przysł. legittimamente

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-4) łac. legitĭmus < łac. lex, legis

uwagi:

źródła: