kwartet (język polski)
kwartet (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈkfartɛt], AS: [kfartet], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) muz. zespół czterech muzyków lub śpiewaków
- (1.2) muz. utwór muzyczny skomponowany na cztery instrumenty lub cztery głosy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kwartet kwartety dopełniacz kwartetu kwartetów celownik kwartetowi kwartetom biernik kwartet kwartety narzędnik kwartetem kwartetami miejscownik kwartecie kwartetach wołacz kwartecie kwartety - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kwartet smyczkowy • kwartet muzyków / wokalistów / instrumentalistów
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kwartalnik m, kwarta ż, kwadrans m, kwartał m, kwartecik mrz
- przym. kwartetowy, kwartalny, kwarciany, kwadransowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) z wł. quartetto[1], może przez niem. Quartett
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) quartet
- baskijski: (1.1) laukote
- białoruski: (1.1) квартэт m
- bułgarski: (1.1) квартет m; (1.2) квартет m
- czeski: (1.1) kvarteto n
- francuski: (1.1) quatuor m; (1.2) quatuor m
- hiszpański: (1.1) cuarteto m; (1.2) cuarteto m
- interlingua: (1.1) quartetto
- niemiecki: (1.1) Quartett n
- nowogrecki: (1.1) κουαρτέτο n; (1.2) κουαρτέτο n
- rosyjski: (1.1) квартет m
- słowacki: (1.1) kvarteto n
- ukraiński: (1.1) квартет m
- włoski: (1.1) quartetto
- źródła:
- ↑ A. Zaręba, Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie, „Język Polski” nr 1/1947, s. 17.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.