kucha (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) infant. błąd popełniony w zabawie, grze dziecięcej

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, forma fleksyjna

(2.1) D. i B. lp od kuch
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) skucha
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skucha ż, skuszenie n
czas. skusić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

kucha (język suahili)

kucha (1.1)
makucha (1.2)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, klasa 5/6

(1.1) anat. paznokieć
(1.2) zool. pazur

rzeczownik, liczba mnoga, klasa 10

(2.1) lm od: ukucha
odmiana:
(1.1-2) lp kucha; lm makucha
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.