ksieni (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przest. przełożona klasztoru żeńskiego[1][2]
- (1.2) daw. księżna, władczyni[2]
- (1.3) kapłanka[2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ksieni ksienie dopełniacz ksieni ksień celownik ksieni ksieniom biernik ksienię ksienie narzędnik ksienią ksieniami miejscownik ksieni ksieniach wołacz ksieni ksienie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) opatka, przeorysza; daw. abatysa
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) zakonnica
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ksiądz mos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- hiszpański: (1.1) abadesa ż
- litewski: (1.1) abatė ż
- niemiecki: (1.1) Äbtissin ż
- rosyjski: (1.1) аббатиса ż
- włoski: (1.1) badessa ż
- źródła:
- ↑
Hasło „ksieni” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - 1 2 3 Felicja Wysocka, Ewa Deptuchowa, Mały słownik zaginionej polszczyzny, Lexis, 2003, str. 114.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.