krzyczenie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [kʃɨˈʧ̑ɛ̃ɲɛ], AS: [kšyčẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• -ni…
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od krzyczeć
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik krzyczenie dopełniacz krzyczenia celownik krzyczeniu biernik krzyczenie narzędnik krzyczeniem miejscownik krzyczeniu wołacz krzyczenie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) milczenie, szeptanie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. krzyczeć, okrzyczeć, wykrzyczeć, przekrzyczeć
- rzecz. krzyk m, krzykacz m, wykrzyknik mrz
- przym. krzykliwy
- przysł. krzykliwie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- chiński standardowy: (1.1) 喊 (hǎn)
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.