krytykant (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba skłonna do krytykanctwa, nierzeczowego krytykowania
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik krytykant krytykanci dopełniacz krytykanta krytykantów celownik krytykantowi krytykantom biernik krytykanta krytykantów narzędnik krytykantem krytykantami miejscownik krytykancie krytykantach wołacz krytykancie krytykanci depr. M. i W. lm: (te) krytykanty - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) pochlebca
- hiperonimy:
- (1.1) krytyk
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. krytykanctwo n, krytyka ż, krytyk m, krytykowanie n, skrytykowanie n
- forma żeńska krytykantka
- czas. krytykować ndk., skrytykować dk.
- przym. krytykancki, krytyczny
- przysł. krytykancko, krytycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ros. критикан[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.