pochlebca (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) człowiek pochlebiający komu
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) cmokier, klakier, komplemenciarz, lizus, podlizuch, podlizywacz, wazelina, wazeliniarz
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pochlebianie n, pochlebstwo n
- forma żeńska pochlebczyni ż
- czas. pochlebiać ndk., pochlebić dk.
- przym. pochlebczy, pochlebny
- przysł. pochlebnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) flatterer, sycophant
- białoruski: (1.1) ліслівец m
- bułgarski: (1.1) ласкател m
- francuski: (1.1) flatteur m
- hiszpański: (1.1) lisonjero m, adulador m, halagador m
- niemiecki: (1.1) Schmeichler m
- nowogrecki: (1.1) κόλακας m, λιβανιστής m
- rosyjski: (1.1) подхалим m
- włoski: (1.1) adulatore m, cortigiano m, lecchino m, ruffiano m, sicofante m, turiferario m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.