pochlebca (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek pochlebiający komu
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) cmokier, klakier, komplemenciarz, lizus, podlizuch, podlizywacz, wazelina, wazeliniarz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pochlebianie n, pochlebstwo n
forma żeńska pochlebczyni ż
czas. pochlebiać ndk., pochlebić dk.
przym. pochlebczy, pochlebny
przysł. pochlebnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) flatterer, sycophant
  • białoruski: (1.1) ліслівец m
  • bułgarski: (1.1) ласкател m
  • francuski: (1.1) flatteur m
  • hiszpański: (1.1) lisonjero m, adulador m, halagador m
  • niemiecki: (1.1) Schmeichler m
  • nowogrecki: (1.1) κόλακας m, λιβανιστής m
  • rosyjski: (1.1) подхалим m
  • włoski: (1.1) adulatore m, cortigiano m, lecchino m, ruffiano m, sicofante m, turiferario m
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.