krwiomocz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈkr̥fʲjɔ̃mɔʧ̑], AS: [kr̦fʹi ̯õmoč], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) med. obecność krwi w moczu
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Zgłaszany przez chorą krwiomocz był związany z ostrymi objawami kamicy moczowej.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) hematuria
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) por. krwinkomocz
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bryt. haematuria, amer. hematuria
- bułgarski: (1.1) хематурия ż
- czeski: (1.1) hematurie
- francuski: (1.1) hématurie ż
- hiszpański: (1.1) hematuria ż
- japoński: (1.1) 血尿
- kataloński: (1.1) hematúria ż
- łaciński: (1.1) haematuria ż
- niemiecki: (1.1) Hämaturie ż
- rosyjski: (1.1) гематурия ż
- słowacki: (1.1) hematúria ż
- szwedzki: (1.1) hematuri
- ukraiński: (1.1) гематурія ż
- włoski: (1.1) ematuria ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.