krotochwila (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) teatr. zabawny utwór sceniczny oparty na błahych konfliktach i intrygach[1]
- (1.2) przest. dowcip, figiel, żart[2]
- odmiana:
- (1.1-2)[3]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik krotochwila krotochwile dopełniacz krotochwili krotochwili / krotochwil celownik krotochwili krotochwilom biernik krotochwilę krotochwile narzędnik krotochwilą krotochwilami miejscownik krotochwili krotochwilach wołacz krotochwilo krotochwile - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) farsa, possa
- (1.2) dowcip, figiel, żart
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) komedia
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. krotofila ż, krotochwilnik m, krotochwilność ż
- przym. krotochwilny
- przysł. krotochwilnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- czes. kratochvíle → 'zabawa, rozrywka' < niem. Kurzweil → 'rozrywka, zabawa, żart'[4]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „krotochwila” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „krotochwila” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „krotochwila” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.