krasawica (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌkrasaˈvʲiʦ̑a], AS: [krasavʹica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) poet. piękna kobieta, piękna dziewczyna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik krasawica krasawice dopełniacz krasawicy krasawic celownik krasawicy krasawicom biernik krasawicę krasawice narzędnik krasawicą krasawicami miejscownik krasawicy krasawicach wołacz krasawico krasawice - przykłady:
- (1.1) Takiej ja krasawicy na oczy nie widział…[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ros. красавица (krasávica)[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Henryk Sienkiewicz, Potop, tom I, rozdz. VIII.
- ↑
Hasło „krasawica” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.