krajina (język czeski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) krajobraz
- (1.2) szt. pejzaż
- (1.3) anat. okolica
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik krajina krajiny dopełniacz krajiny krajin celownik krajině krajinám biernik krajinu krajiny wołacz krajino krajiny miejscownik krajině krajinách narzędnik krajině krajinami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. krajinka, krajinář, krajinářka, krajinářství, krajinomalba
- przym. krajinný, krajinový, krajinářský, krajinský
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
krajina (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kraina, ziemia
- (1.2) polit. kraj
- (1.3) med. okolica
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) hornatá / stepná krajina • pekná krajina
- (1.2) kapitalistické / posttotalitné / rozvojové / koloniálne krajiny
- (1.3) srdcová krajina
- synonimy:
- (1.2) štát
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. krajinka ż
- przym. krajinný, krajinský, krajový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.