kpiarz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [kpʲjaʃ], AS: [kpʹi ̯aš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) człowiek skłonny do kpin, naśmiewający się z innych
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kpiarz kpiarze dopełniacz kpiarza kpiarzy celownik kpiarzowi kpiarzom biernik kpiarza kpiarzy narzędnik kpiarzem kpiarzami miejscownik kpiarzu kpiarzach wołacz kpiarzu kpiarze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) złośliwy kpiarz
- synonimy:
- (1.1) dowcipniś, żartowniś
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kpiarstwo n, kpina ż, kiep m/mrz/mos
- czas. kpić ndk.
- przym. kpiarski
- przysł. kpiarsko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) mocker, scoffer
- esperanto: (1.1) ŝerculo
- szwedzki: (1.1) spefågel
- tuvalu: (1.1) kataga
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.