korkowanie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔrkɔˈvãɲɛ], AS: [korkovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od korkować
- (1.2) łow. trzecia, przedostatnia faza toków samca głuszca, charakteryzująca się silnym, pojedynczym tonem, podobnym do dźwięku otwieranej butelki
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik korkowanie dopełniacz korkowania celownik korkowaniu biernik korkowanie narzędnik korkowaniem miejscownik korkowaniu wołacz korkowanie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. korkować ndk., zakorkować dk.
- rzecz. korkowe n, korek
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.