kontuzja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [kɔ̃nˈtuzʲja], AS: [kõntuzʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) med. sport. uraz jakiejś części ciała powodujący jej częściową lub pełną niesprawność
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kontuzja kontuzje dopełniacz kontuzji kontuzji / przest. kontuzyj[1] celownik kontuzji kontuzjom biernik kontuzję kontuzje narzędnik kontuzją kontuzjami miejscownik kontuzji kontuzjach wołacz kontuzjo kontuzje - przykłady:
- (1.1) Najlepszy zawodnik naszej drużyny uległ wczoraj poważnej kontuzji.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kontuzja barku / nogi / ręki • lekka / poważna kontuzja • ulec kontuzji • mieć kontuzję
- synonimy:
- (1.1) uraz
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. kontuzjować
- ims. kontuzjowany
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) contusion
- arabski: (1.1) رض
- baskijski: (1.1) kontusio
- białoruski: (1.1) кантузія ż
- bułgarski: (1.1) контузия ż
- estoński: (1.1) vigastus
- francuski: (1.1) contusion ż
- niemiecki: (1.1) Kontusion ż, Quetschung ż
- rosyjski: (1.1) контузия ż
- ukraiński: (1.1) контузія ż
- źródła:
- ↑
Hasło „kontuzja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.