konkubinacik (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zdrobn. od konkubinat
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik konkubinacik konkubinaciki dopełniacz konkubinaciku konkubinacików celownik konkubinacikowi konkubinacikom biernik konkubinacik konkubinaciki narzędnik konkubinacikiem konkubinacikami miejscownik konkubinaciku konkubinacikach wołacz konkubinaciku konkubinaciki - przykłady:
- (1.1) A może by tak mały konkubinacik…?
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. konkubinat m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. konkubinat + -ik
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: konkubinat
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.