koniec końców (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
fraza przysłówkowa
- (1.1) ostatecznie
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) A jak niedźwiedzia dużo bić, tak on koniec końców może się nauczyć i siarniki zapalać[1].
- (1.1) Na egzaminie się rozpłakała i bardzo prosiła wykładowcę, żeby jej nie oblewał… no i koniec końców postawił jej tróję z łaski na uciechę.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ostatecznie
- angielski: (1.1) at the end of the day
- czeski: (1.1) koneckonců
- duński: (1.1) i sidste ende, i den sidste ende, til syvende og sidst
- rosyjski: (1.1) в конце концов
- słowacki: (1.1) koniec koncov
- włoski: (1.1) alla fin fine, dopotutto, in fin dei conti
- źródła:
- ↑ Eugeniusz Małaczewski, Dzieje Baśki Murmańskiej. Historja o białej niedźwiedzicy, rozdz. IV, Gebethner i Wolff, Warszawa 1925.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.