konewka (język polski)
konewka (1.1)
- wymowa:
- IPA: [kɔ̃ˈnɛfka], AS: [kõnefka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pojemnik z uchem i szyjką, który służy do podlewania roślin; zob. też konewka w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik konewka konewki dopełniacz konewki konewek celownik konewce konewkom biernik konewkę konewki narzędnik konewką konewkami miejscownik konewce konewkach wołacz konewko konewki - przykłady:
- (1.1) Weź konewkę i podlej kwiatki.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) nalać wody do konewki • podlewać kwiaty / grządkę konewką
- synonimy:
- (1.1) pot. polewaczka, reg. śl. giskana
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pojemnik
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. konew ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. konew + -ka
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) watering can
- baskijski: (1.1) ureztaontzi, ureztagailu
- duński: (1.1) vandkande w
- esperanto: (1.1) akvumilo, verŝilo
- francuski: (1.1) arrosoir m
- hiszpański: (1.1) regadera ż
- niemiecki: (1.1) Gießkanne ż
- norweski (bokmål): (1.1) vanningskanne m/ż
- nowogrecki: (1.1) ποτιστήρι n
- rosyjski: (1.1) лейка ż
- rumuński: (1.1) cană ż
- ukraiński: (1.1) коновка, поливальниця ż
- węgierski: (1.1) kanna
- wilamowski: (1.1) konn ż
- włoski: (1.1) annaffiatoio m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.