koleina (język polski)
koleiny (1.1)
koleiny (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔlɛˈjĩna], AS: [kolei ̯ĩna], zjawiska fonetyczne: nazal.• epenteza i ̯ • akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ślad, wgłębienie pozostawione przez koła lub płozy pojazdu; zob. też koleiny w Wikipedii
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Przejazd czołgów pozostawił głębokie koleiny na ulicach Warszawy.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. koło n, kolej ż, kołowanie n, kolejnictwo n
- czas. kołować ndk.
- przym. kołowy
- przyim. koło
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) wheel-rut
- bułgarski: (1.1) коловоз m
- czeski: (1.1) vyjetá kolej ż
- hiszpański: (1.1) rodera ż, rodada ż
- nowogrecki: (1.1) αυλακιά ż από τροχούς, τροχιά ż
- rosyjski: (1.1) колея ż
- włoski: (1.1) carrareccia ż, rotaia ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.