kołowanie (język polski)
kołowanie (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔwɔˈvãɲɛ], AS: [kou̯ovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od kołować
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik kołowanie dopełniacz kołowania celownik kołowaniu biernik kołowanie narzędnik kołowaniem miejscownik kołowaniu wołacz kołowanie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) niekołowanie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. kołować
- rzecz. koleina ż, koło n, kolarz mos, kołowy mos
- przyim. koło
- przym. kołowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- hiszpański: (1.1) rodaje m (movimiento del avión en la pista)
- nowogrecki: (1.1) τροχοδρόμηση ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.