kokila (język polski)
- wymowa:
- IPA: [kɔˈcila], AS: [koḱila], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kulin. małe naczynie do zapiekania przystawek i ich podawania
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) kokilka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. kokilka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) franc. coquille < łac. conchylium < gr. κογχύλιον i gr. κόγχη[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „kokila” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
kokila (język pali)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) ornit. kukułka
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) sanskr. कोकिल
- uwagi:
- źródła:
kokila (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) techn. kokila[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kokila kokily dopełniacz kokily kokíl celownik kokile kokilám biernik kokilu kokily miejscownik kokile kokilách narzędnik kokilou kokilami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kokiláreň ż
- przym. kokilový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „kokila” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.