kokila (język polski)

kokila (1.1)
wymowa:
IPA: [kɔˈcila], AS: [koḱila], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. małe naczynie do zapiekania przystawek i ich podawania
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kokilka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. kokilka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. coquille < łac. conchylium < gr. κογχύλιον i gr. κόγχη[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „kokila” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.

kokila (język pali)

kokila (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ornit. kukułka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) sanskr. कोकिल
uwagi:
źródła:

kokila (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) techn. kokila[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kokiláreň ż
przym. kokilový
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „kokila” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.