klekotun (język polski)
klekotun (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) reg. białost. bocian[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik klekotun klekotuny dopełniacz klekotuna klekotunów celownik klekotunowi klekotunom biernik klekotuna klekotuny narzędnik klekotunem klekotunami miejscownik klekotunie klekotunach wołacz klekotunie klekotuny - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. klekot m, klekotka ż, klekotnica ż, klekotanie n
- czas. klekotać ndk.
- przym. klekotliwy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- zobacz listę tłumaczeń w haśle: bocian
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.