klawesyn (język polski)

klawesyn (1.1)
wymowa:
IPA: [klaˈvɛsɨ̃n], AS: [klavesỹn], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) muz. klawiszowy instrument strunowy, w którym dźwięk wzbudzany jest przez piórka szarpiące struny; zob. też klawesyn w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) chordofon
hiponimy:
(1.1) gravicembalo, unison, wirginał, szpinet (excellencik), klawicyterium
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. klawesynista m, klawesynistka ż
przym. klawesynowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. clavecin[1]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „klawesyn” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

klawesyn (język kaszubski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) muz. klawesyn
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.