kiła (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈciwa], AS: [ḱiu̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. choroba weneryczna wywoływana przez krętka bladego; zob. też kiła w Wikipedii
(1.2) daw. med. przepuklina[1]
(1.3) daw. med. rzeżączka[1]
(1.4) st.pol. med. dymienica[1]
odmiana:
(1.1-4) lp ; blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) lues, syfilis, francuska choroba, franca; daw. przymiot
antonimy:
hiperonimy:
(1.1-4) choroba
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
od prasł. *kyla → nabrzmienie, narośl, a to od praindoeur. *kūlā → obrzmienie[2]
por. chorw. kila, czes. kýla, mac. кила, ros. кила, serb. кила i ukr. кила
por. też dalsze gr. κήλη (od tego n.gr. κήλη) oraz litew. kūla
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Kiła” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. II: H-M, Warszawa 1900–1927, s. 338.
  2. ↑ Hasło „kiła” w: Witold Mańczak, Polski słownik etymologiczny, Polska Akademia Umiejętności, Kraków 2017, ISBN 978-83-7676-265-4, s. 82.

kiła (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) ochłodzić
(1.2) ostudzić

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) zdrobn. krowa
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.