rzeżączka (język polski)

wymowa:

IPA: [ʒɛˈʒɔ̃n͇ʧ̑ka], AS: [žežõṇčka], zjawiska fonetyczne: udziąs.• nazal.• asynch. ą 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. zakaźna choroba weneryczna; zob. też rzeżączka w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	rzeżączka
dopełniacz	rzeżączki
celownik	rzeżączce
biernik	rzeżączkę
narzędnik	rzeżączką
miejscownik	rzeżączce
wołacz	rzeżączko

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) dwoinka rzeżączki

synonimy:

(1.1) wiewiór, tryper, gonorea

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. rzeżączkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. rzeżący, imiesłów od czasownika pol. rzezać < prasł. *rězati^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) gonorrhea, bryt. gonorrhoea
• arabski: (1.1) سيلان
• bułgarski: (1.1) гонорея ż, трипер m
• czeski: (1.1) kapavka
• esperanto: (1.1) gonoreo
• fiński: (1.1) tippuri
• francuski: (1.1) gonorrhée ż, blennorragie ż
• hiszpański: (1.1) gonorrea ż, blenorragia ż
• niemiecki: (1.1) Gonorrhö ż
• nowogrecki: (1.1) βλεννόρροια ż
• rosyjski: (1.1) гонорея ż
• słowacki: (1.1) kvapavka ż, gonorea ż, przest. pot. triper m, przest. pot. tripel m, przest. pot. tripeľ m
• szwedzki: (1.1) gonorré w
• ukraiński: (1.1) гонорея

źródła: