kasztel (język polski)

kasztel (1.2) rufowy galeonu
wymowa:
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) st.pol. gród warowny[1], zamek lub stołp
(1.2) żegl. wysoka nadbudówka w części dziobowej lub rufowej dawnych okrętów; zob. też kasztel (nadbudówka) w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
(1.2) Zaciekawieni marynarze pobiegli na kasztel rufowy, skąd najlepiej widać było kaperski statek[2].
składnia:
kolokacje:
(1.2) kasztel dziobowy / rufowy • forkasztel
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kasztelan m, kasztelanka ż, kasztelanic m, kasztelania ż
zdrobn. kasztelik m
przym. kasztelowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. castellum[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zamek
źródła:
  1. 1 2 Halina Rybicka, Losy wyrazów w języku polskim, PWN, Warszawa 1976, s. 6.
  2. ↑ Maria Rucińska, Przygody Jana z Werden, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1975, s. 51
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.