jąkać (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik nieprzechodni niedokonany
- (1.1) rzad. mówić w sposób nieskładny, mało zrozumiały
czasownik zwrotny niedokonany jąkać się
- (2.1) mówić przerywanymi sylabami, powtarzanymi głoskami, z powodu zdenerwowania lub wady wymowy
- (2.2) mieć wadę wymowy, polegającą na mówieniu przerywanymi sylabami czy powtarzanymi głoskami
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) dukać, jąkać się, zacinać się
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. jąkała mos ż, jąkanie n, zająknięcie n
- czas. zająknąć dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) stammer, falter; (2.1) falter, stutter, stumble, amer. hem and haw
- duński: (1.1) stamme, hakke; (2.1) stamme, hakke; (2.2) stamme
- hiszpański: (2.1) tartamudear
- kaszubski: (2.1) jąkac sã, jikac sã; (2.2) jąkac sã, jikac sã
- niemiecki: (1.1) stottern; (2.1) stottern
- wilamowski: (1.1) jonkȧn
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.