iurandum (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) przysięga[1]
- odmiana:
- (1.1) iurandum, ~i (deklinacja II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik iurandum iuranda dopełniacz iurandī iurandōrum celownik iurandō iurandīs biernik iurandum iuranda ablatyw iurandō iurandīs wołacz iurandum iuranda - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) iuramentum
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. iuratorius
- rzecz. iuratio ż, iurator m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 369.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.