integralny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌĩntɛˈɡralnɨ], AS: [ĩntegralny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) nierozerwalnie związany z czymś
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik integralny integralna integralne integralni integralne dopełniacz integralnego integralnej integralnego integralnych celownik integralnemu integralnej integralnemu integralnym biernik integralnego integralny integralną integralne integralnych integralne narzędnik integralnym integralną integralnym integralnymi miejscownik integralnym integralnej integralnym integralnych wołacz integralny integralna integralne integralni integralne - przykłady:
- (1.1) Integralną częścią mechanizmu obrotu koparki jest silnik hydrauliczny[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) niepodzielny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. integralność ż, integracja ż
- czas. integrować
- przysł. integralnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) integral
- białoruski: (1.1) інтэгральны
- bułgarski: (1.1) интегрален
- francuski: (1.1) intégral
- hiszpański: (1.1) indisociable, inseparable
- niemiecki: (1.1) integral
- rosyjski: (1.1) интегральный
- ukraiński: (1.1) інтегральний
- źródła:
- ↑ Andrzej Dudczak, Koparki: teoria i projektowanie, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.