instinkt (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) instynkt
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik instinkt instinkty dopełniacz instinktu instinktů celownik instinktu instinktům biernik instinkt instinkty wołacz instinkte instinkty miejscownik instinktu instinktech narzędnik instinktem instinkty - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
instinkt (język norweski (bokmål))
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) instynkt
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
instinkt (język norweski (nynorsk))
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) instynkt
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
instinkt (język słoweński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) instynkt[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. instinktiven
- przysł. instinktivno
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
instinkt (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) instynkt
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.