imbryk (język polski)
imbryk (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) kulin. przest. naczynie z pokrywką i z dodatkową rurką zakończoną dzióbkiem służące do gotowania wody[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik imbryk imbryki dopełniacz imbryka imbryków celownik imbrykowi imbrykom biernik imbryk imbryki narzędnik imbrykiem imbrykami miejscownik imbryku imbrykach wołacz imbryku imbryki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) czajnik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zdrobn. imbryczek m
- przym. imbrykowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- arab. إبريق (ibrīq) → dzban na wodę[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) ibrik
- białoruski: (1.1) чайнік m, імбрык m, заварнік m
- bułgarski: (1.1) чайник m
- nepalski: (1.1) च्यादानी (cyādānī)
- rosyjski: (1.1) чайник m
- włoski: (1.1) bricco m
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑
Hasło „imbryk” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.